Transport geosyntetyków
Geosyntetyki są transportowane w rolkach o szerokości od 1 do 6 m. W przypadku geotekstylii, produkt jest nawijany na karton, plastik lub metal. Rolka najlepiej jest obsługiwana przez stalowy pręt przymocowany do wózka widłowego. Jeśli rolka jest krótsza, można również użyć wideł do manipulacji paletami.
Składowanie
Geotekstylia nie powinny leżeć bezpośrednio na ziemi, gdyż brud oraz zawilgocenie materiału może spowodować ich uszkodzenie, szczególnie jest to ważne dla geowłóknin. Najlepszym rozwiązaniem jest ułożenie rolki na belkach a następnie nakrycie ją plandeką. Ze względu na swoje zastosowanie w gruncie, większość materiałów geosyntetycznych nie posiada ochrony przed promieniowaniem UV. Rolki, które nie posiadają okrycia lub które będą składowane przez dłuższy czas należy zakryć w celu uniknięcia degradacji materiału. Szczegółowe zalecenia postępowania zależą od rodzaju produktu. Jeżeli produkt jest uszkodzony lub zanieczyszczony, nie może być on użyty w konstrukcji.
Przygotowanie podłoża
Nawierzchnia, na której będą układane geosyntetyki, musi być pozbawiona roślinności i wystających obiektów (kamienie, kawałki szkła itp). Należy się pozbyć wszystkiego, co mogłoby spowodować uszkodzenie geotekstylii, a tym samym utratę pożądanych właściwości. Grunt pod składowiskiem powinien być równy, bez żadnych dołów ani bruzd.
Kombinacje geosyntetyków
Przy stosowaniu kilku rodzajów geosyntetyków, ich kolejność jest określona przez projekt i musi być przestrzegana tak, aby zachować funkcjonalność proponowanego rozwiązania (na przykład do stabilizacji podłoża należy w pierwszej kolejności ułożyć separacyjną geowłókninę a następnie geomatę).
Cięcie
W większości geosyntetyków można uzyskać porządane wymiary za pomocą cięcia lub krojenia. Prawidłowe jest stosowanie noża lub ostrych nożyc ogrodowych. Jeżeli potrzebne są węższe paski materiału, cała rolka może zostać zmniejszona. W tym celu używa się piły mechanicznej lub dużej tarczy tnącej. Konieczne jest, aby w miejscu cięcia wzmocnić fragment taśmą izolacyjną lub podobnym materiałem.
Układanie
Należy respektować zaprojektowany kierunek układania geosyntetyków, gdyż tylko bardzo mała ilość geosyntetyków ma te same właściwości we wszystkich kierunkach. Zawsze należy postępować zgodnie z procedurą instalacji dla konkretnego rodzaju geosyntetyków i ich zastosowania w gruncie.
Geotekstylia przy ich instalacji muszą być napinane, aby nie tworzyły się zadziory ani wypuklenia. Warto je tymczasowo umocować za pomocą szpilek, głazów lub małymi stosami gruntu, aby zapobiec przesuwaniu się materiału. Produkty powinny być zasypane gruntem w czasie nie dłuższym niż ten podany w specyfikacji.
Zasypywanie i rozmieszczanie materiału
Zabronione jest jeźdzenie po geosyntetycznych materiałach. Grubość warstwy, która umożliwia poruszanie się po geosyntetyku wynosi minimalnie 150 mm, chyba że w dokumentacji projektowej lub wykonawczej określono inaczej. Sypanie gruntu z dużej wysokość jest zabronione, by nie doszło do uszkodzenia lub zrolowania materiału. Rozprowadzenie materiału prowadzi się przy użyciu koparek i buldożerów.
Ph materiału który jest w kontakcie z geosyntetykiem
Poliester (PET) bardzo źle toleruje zasadowe środowisko prowadząc do korozji a konkretnie do hydrolizy. Z tego względu niedozwolone jest, aby geosiatki i geotekstylia produkowane z poliestru były w środowisku o pH>9. Są to na przykład grunty stabilizowane wapnem, cementem lub betonem. Konsekwencją hydrolizy jest spadek wytrzymałości na rozciąganie, który jest jednym z ważniejszych parametrów wejściowych obliczeń statycznych co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia całkowitego stopnia stabilności skarpy. Spośród polimerów typowych dla produkcji geosyntetyków, najbardziej odpornym związkiem jest wysokiej jakości polietylen (HDPE).